Polski szachista - Mistrz FIDE (1984)
Studiował filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1954–1970 siedmiokrotnie awansował do finałów mistrzostw Polski. W 1955 roku we Wrocławiu sięgnął po tytuł mistrza kraju. Bliski powtórzenia tego sukcesu był w 1959 roku, kiedy podzielił pierwsze miejsce w łódzkim finale ze Stefanem Witkowskim, jednak przegrał dogrywkę o mistrzowski tytuł.
Reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej w Moskwie w 1956 roku, uzyskując wynik +8 -6 =0 na czwartej szachownicy. Lubił ostre, kombinacyjne szachy, był mistrzem gry błyskawicznej. Zmarł na atak serca podczas partii szachów.
